Хорор штрајкувачка приказна

Последниот штрајк во образование, беше луда ситуација. Имаш колеги кои што сакат да штрајкуваат има и членови на синдикат, а нема кој да свика состанок на синдикалната организација. Па претседател на синдикалната организација  дава оставка на функцијата, значи овие не можат да се организираат да се состанат или тој зема боледување, значи во неколку школи. Ние сфативме дека тоа е систем, намерно го прават за да не се состанат луѓево, да немаат состанок. Некок сака да штрајкува, сака да поддржи, а нема заштита, ако нема синдикална организација во училиштето. Језиви ситуации, да не зборам дека колективите се парче направени. Имаше еден случај, почнува да штрајкува а утредента се откажува. А имаше еден не штрајкува па после преку ноќ, па тоа со плачки, како да кажувам имаше многу драматична атмосфера. Имаше ликови кои што се преправа дека штрајкуват па одеа кај директорот молеа да не ги запишува дека штрајкуват.
​
Синдикалната организација известува дека штрајкува, ама имаш ти не сум член на СОНК си држам часови. Или член сум на СОНК ама решавам да, имаше синдикалци кои што го бојкотираа штрајкот.
Државен просветен инспекторат, доаѓаа и седеа во школото од сабајле до вечер. Те пратат, гледат, сликаат (или ѕиркаат) дневници, кој реализирал кој не реализирал.  А овие што не штрајкуваа нив деца не им доаѓаа ама они мораа да ги запишат во дневник.

Па се правеа списоци за заменските. Тие седат у канцеларија ги отварат дневниците, зимаат дневници, одат во празна училница. Имаше многу возмемирени колеги ги фаќаше паника дека ќе им ги земат часовите. А да не зборам за неформалните форми на притисок кои што на самохраните мајки дека нема да земат дневница, плата. Значи беа бирани на кои луѓе шо да им се кажува.  Имаше од колегиве од младиве, кои што штрајкува, кои што уште ги трпат последиците. Сега не им дава часови редовни ги пушта на изборни да држат, што е понеизвесно. Имаше колеги што зимаа боледување што не можеа да го изгржат притисокот. Трајно се нарушија односите со колективот.
 
                                                                              Анонимен (47 години, Тетово)